Gastspreekster Deel 2
Door: Dewi
Blijf op de hoogte en volg Dewi
04 Augustus 2008 | Indonesië, Batavia
Omdat Dewi niet zo actief is met haar blog heb ik hem maar even overgenomen ;) Een lang verslag van wat we hier allemaal mee maken :
Donderdag 31 Juli:
's ochtends begonnen we natuurlijk rustig.. Eerst wat douchen en mails checken. Voordat we weg gingen had de bediende een ontbijtje voor ons gemaakt. Omdat ik nog steeds niet kan wennen aan warm ontbijt had broodje worst gemaakt. Alleen daar had ze sambal opgedaan! Als ik ergens niet tegen kan dan is het wel pittig eten, helemaal niet 's ochtends. Gevolg: huilend aan het ontbijt, snel me broodje weg en 2 glazen water op (wat niet helpt ik weet het!)
's middag heel de middag in een Mall geweest.. eigenlijk zijn het er twee die verbonden zijn door een tunnel over de weg. Op zoek naar schoenen maat 42 voor Dewi.. nergens te vinden natuurlijk.
Rond 6 uur werden we door de chauffeur opgehaald en naar huis gebracht. Hij doet dan een rondje Jakarta om heel de familie op te halen van school & werk.
's avonds veel eten en beetje tv kijken.
Nu ga ik weer snel ontbijten hopelijk zonder sambal! en daarna gaan we naar de kapper en een weekendje met de familie naar Bandung. Van daaruit gaan we met zn 2en naar Surabaya.
beesten zijn nog steeds eng trouwens en ik mis onze badkamer!! Mijn broers en schoonzussen weten wel waarom ;-)
Vrijdag 1 Augustus:
Ik eindigde mijn verhaal dat we opgehaald zouden worden omdat Dewi naar de kapper moest vrijdagochtend. Andershalf uur hebben we ongeveer binnen gezeten daar. Dewi werd helemaal geknipt volgens een plaatje (met korte pony die ze erg leuk vind :-p ) en daarna nog helemaal glad gefohnd. Was een beetje teveel van het goede, maar je kunt halverwege ook niet zeggen dat ze moet stoppen.
Daarna dachten we dat de planning was om naar Bandung te gaan. De oom Yannis en tante Umi hebben daar een tweede huis waar oom Yannis van dinsdag tot donderdag woont ivm werk. Typisch Indonesisch werd die planning weer omgegooit. Door de chauffeur werden we afgezet bij Pondok Indah (grote mall waar we donderdag ook al zijn geweest) en ondertussen ging hij Tante Umi halen. Twee uur later werden we dus eindelijk weer opgehaald en nadat we Oma Lien ook nog hadden opgepikt konden we vertrekken naar Bandung. 2,5 uur later kwamen we daar aan. Een heel lief huisje, en er schijnt maar 1 kakkerlak rond te lopen en die heb ik niet gezien :-d
We werden gelijk weer meegenomen om te gaan eten. In Indonesia is het heel de dag Makan Makan Makan (eten, eten, eten). Ik kreeg een super groot bord Nasi Goreng. Onder het eten kwam oom Sony nog langs (broer van oom Yannis). Na twee minuten was al het plan gemaakt dat oom Sony, een neef, en nog een jongen die bij oom Yannis in Bandung woont Dewi en mij mee uit zouden nemen.
Wij dus richting de eerste club. De jongens hadden een 3-kwart broek een dus kwamen we daar niet binnen, dus wij weer verder rijden. We zijn uiteindelijk naar club Score Bandung gegaan. Op stap gaan met Indonesische jongens betekend: Vooraan zitten, heel de avond gratis drank, en rond gereden worden in grote auto's. Niks mis mee toch ;-)
Schijnbaar draaide ook nog de nummer 1 DJ van Indonesie in die club, maar die kende ik niet.
Doordat er al een paar jongens aardig zat waren zijn we rond half 3 weer naar huis vertrokken.
Zaterdag:
Rond half 10 werd ik al wakker doordat de familie al benede zat, een kort nachtje slaap voor mij dus! Tuurlijk stond er al weer allemaal eten op tafel. En dat ging zo heel de morgen door...
Doordat een aantal 'ooms' behoorlijk zat waren gister, duurde het even voordat die weer boven water waren. Uiteindelijk nam oom Sony ons mee shoppen omdat Dewi nog steeds nieuwe schoenen nodig heeft, en ze hier in Bandung veel outlet centers hebben. Dat betekend eigenlijk dat het een grote hal is waar allemaal namaak spullen worden verkocht. Niet echt onze styl dus.
Nog even een steak gegeten (geen rijst :-d ) en daarna weer naar huis gegaan. In de auto lagen Dewi en ik al te slapen dus we zijn bij thuis komst maar even naar bed gegaan.
Nadat we wakker waren hebben we nog een tijdje bij de familie benede gezeten. Die hadden ondertussen geregeld dat we een auto met chauffeurs zouden hebben die ons zaterdagnacht naar Surabaya zouden brengen. Snel nog even boodschappen gedaan met oom Sony en tante Umi. We dachten snel te zijn, maar door gebrek aan parkeerruimte had een Indo zijn auto gewoon achter die van ons gezet. Moesten we dus wachten totdat die gozer terug was... Schijnbaar redelijk normaal in Indonesia.
's avonds nam oom Yannis ons allemaal mee uit eten. Met twee grote auto's reden we naar een restaurant boven op een " berg". Erg mooi! Veel lichtjes en een super uitzicht over Bandung. Ook het restaurant was erg mooi, en ze hadden ook lasagne :-d
Als enige had ik natuurlijk geen rijst gerecht en geen thee bij mijn eten, waardoor ik nog meer opviel als Bule (buitenlander). De familie is het gelukkig al gewend.
Daarna nog even op stap geweest met de jongens. Naar een poolcentrum gegaan. Natuurlijk bakte we er helemaal niks van, en net toen het ging sluiten kreeg Salim een telefoontje dat onze chauffeurs en auto klaar stonden. Op naar huis, koffer inpakken en afscheid nemen dus. Rond half 3 's nachts zijn we vertrokken naar Surabaya.
Zondag:
Heeeeeel de dag in de auto gezeten, gelegen, geslapen. Rond 7 uur zijn we aangekomen in het hotel in Surabaya waar ik nu ook in de lobby sta te internetten. Erg mooi, en eindelijk weer een echte douche! Gelijk getest en nu weet ik weer wat ik allemaal mis!
Zometeen nog even Mcdonalds bellen zodat ze eten komen brengen. Jaja niks halen, ze komen hier alles bregen. Indo's zijn echt lui, ze wandelen niet want hebben bijna allemaal een chauffeur, en eten laten ze allemaal thuis bezorgen of dat maakt te bediende. Dat wordt afkicken als ik weer in Nederland ben (al rij is nog steeds liever zelf in me koektrommel :-) )
Zo nu zijn jullie weer even bijgepraat.
Tot snel!
Kus Moniek & Dewi
Donderdag 31 Juli:
's ochtends begonnen we natuurlijk rustig.. Eerst wat douchen en mails checken. Voordat we weg gingen had de bediende een ontbijtje voor ons gemaakt. Omdat ik nog steeds niet kan wennen aan warm ontbijt had broodje worst gemaakt. Alleen daar had ze sambal opgedaan! Als ik ergens niet tegen kan dan is het wel pittig eten, helemaal niet 's ochtends. Gevolg: huilend aan het ontbijt, snel me broodje weg en 2 glazen water op (wat niet helpt ik weet het!)
's middag heel de middag in een Mall geweest.. eigenlijk zijn het er twee die verbonden zijn door een tunnel over de weg. Op zoek naar schoenen maat 42 voor Dewi.. nergens te vinden natuurlijk.
Rond 6 uur werden we door de chauffeur opgehaald en naar huis gebracht. Hij doet dan een rondje Jakarta om heel de familie op te halen van school & werk.
's avonds veel eten en beetje tv kijken.
Nu ga ik weer snel ontbijten hopelijk zonder sambal! en daarna gaan we naar de kapper en een weekendje met de familie naar Bandung. Van daaruit gaan we met zn 2en naar Surabaya.
beesten zijn nog steeds eng trouwens en ik mis onze badkamer!! Mijn broers en schoonzussen weten wel waarom ;-)
Vrijdag 1 Augustus:
Ik eindigde mijn verhaal dat we opgehaald zouden worden omdat Dewi naar de kapper moest vrijdagochtend. Andershalf uur hebben we ongeveer binnen gezeten daar. Dewi werd helemaal geknipt volgens een plaatje (met korte pony die ze erg leuk vind :-p ) en daarna nog helemaal glad gefohnd. Was een beetje teveel van het goede, maar je kunt halverwege ook niet zeggen dat ze moet stoppen.
Daarna dachten we dat de planning was om naar Bandung te gaan. De oom Yannis en tante Umi hebben daar een tweede huis waar oom Yannis van dinsdag tot donderdag woont ivm werk. Typisch Indonesisch werd die planning weer omgegooit. Door de chauffeur werden we afgezet bij Pondok Indah (grote mall waar we donderdag ook al zijn geweest) en ondertussen ging hij Tante Umi halen. Twee uur later werden we dus eindelijk weer opgehaald en nadat we Oma Lien ook nog hadden opgepikt konden we vertrekken naar Bandung. 2,5 uur later kwamen we daar aan. Een heel lief huisje, en er schijnt maar 1 kakkerlak rond te lopen en die heb ik niet gezien :-d
We werden gelijk weer meegenomen om te gaan eten. In Indonesia is het heel de dag Makan Makan Makan (eten, eten, eten). Ik kreeg een super groot bord Nasi Goreng. Onder het eten kwam oom Sony nog langs (broer van oom Yannis). Na twee minuten was al het plan gemaakt dat oom Sony, een neef, en nog een jongen die bij oom Yannis in Bandung woont Dewi en mij mee uit zouden nemen.
Wij dus richting de eerste club. De jongens hadden een 3-kwart broek een dus kwamen we daar niet binnen, dus wij weer verder rijden. We zijn uiteindelijk naar club Score Bandung gegaan. Op stap gaan met Indonesische jongens betekend: Vooraan zitten, heel de avond gratis drank, en rond gereden worden in grote auto's. Niks mis mee toch ;-)
Schijnbaar draaide ook nog de nummer 1 DJ van Indonesie in die club, maar die kende ik niet.
Doordat er al een paar jongens aardig zat waren zijn we rond half 3 weer naar huis vertrokken.
Zaterdag:
Rond half 10 werd ik al wakker doordat de familie al benede zat, een kort nachtje slaap voor mij dus! Tuurlijk stond er al weer allemaal eten op tafel. En dat ging zo heel de morgen door...
Doordat een aantal 'ooms' behoorlijk zat waren gister, duurde het even voordat die weer boven water waren. Uiteindelijk nam oom Sony ons mee shoppen omdat Dewi nog steeds nieuwe schoenen nodig heeft, en ze hier in Bandung veel outlet centers hebben. Dat betekend eigenlijk dat het een grote hal is waar allemaal namaak spullen worden verkocht. Niet echt onze styl dus.
Nog even een steak gegeten (geen rijst :-d ) en daarna weer naar huis gegaan. In de auto lagen Dewi en ik al te slapen dus we zijn bij thuis komst maar even naar bed gegaan.
Nadat we wakker waren hebben we nog een tijdje bij de familie benede gezeten. Die hadden ondertussen geregeld dat we een auto met chauffeurs zouden hebben die ons zaterdagnacht naar Surabaya zouden brengen. Snel nog even boodschappen gedaan met oom Sony en tante Umi. We dachten snel te zijn, maar door gebrek aan parkeerruimte had een Indo zijn auto gewoon achter die van ons gezet. Moesten we dus wachten totdat die gozer terug was... Schijnbaar redelijk normaal in Indonesia.
's avonds nam oom Yannis ons allemaal mee uit eten. Met twee grote auto's reden we naar een restaurant boven op een " berg". Erg mooi! Veel lichtjes en een super uitzicht over Bandung. Ook het restaurant was erg mooi, en ze hadden ook lasagne :-d
Als enige had ik natuurlijk geen rijst gerecht en geen thee bij mijn eten, waardoor ik nog meer opviel als Bule (buitenlander). De familie is het gelukkig al gewend.
Daarna nog even op stap geweest met de jongens. Naar een poolcentrum gegaan. Natuurlijk bakte we er helemaal niks van, en net toen het ging sluiten kreeg Salim een telefoontje dat onze chauffeurs en auto klaar stonden. Op naar huis, koffer inpakken en afscheid nemen dus. Rond half 3 's nachts zijn we vertrokken naar Surabaya.
Zondag:
Heeeeeel de dag in de auto gezeten, gelegen, geslapen. Rond 7 uur zijn we aangekomen in het hotel in Surabaya waar ik nu ook in de lobby sta te internetten. Erg mooi, en eindelijk weer een echte douche! Gelijk getest en nu weet ik weer wat ik allemaal mis!
Zometeen nog even Mcdonalds bellen zodat ze eten komen brengen. Jaja niks halen, ze komen hier alles bregen. Indo's zijn echt lui, ze wandelen niet want hebben bijna allemaal een chauffeur, en eten laten ze allemaal thuis bezorgen of dat maakt te bediende. Dat wordt afkicken als ik weer in Nederland ben (al rij is nog steeds liever zelf in me koektrommel :-) )
Zo nu zijn jullie weer even bijgepraat.
Tot snel!
Kus Moniek & Dewi
-
04 Augustus 2008 - 09:12
Nance:
Hey Moniek en Dee,
Het lijkt erop dat jullie het echt naar jullie zin hebben, dat geloof ik ook volkomen (vooral als ik nu de blog van Moniek lees)!
Nog veel plezier daar! Enne, tot de volgende blog ;) -
04 Augustus 2008 - 09:19
Dewi:
Wel handig he mensen dat er nu een gastspreekster is, horen jullie het eens vanuit een ander perspectief ;)
Ja het is hier allemaal stik leutig hoor Nance, de familie is hier ook geweldig en lief voor mijn vriendjes en vriendinnetjes dus....
Ma Umi kalau membaca ceritaan ini silahkan menjawab...di dalam bahasa inggris, Indonesia, Belanda atau yang lain jangan malu ;)
Ok deh cium, dikke kus dan sampai blog baru....
Krupuk Van Hoek -
05 Augustus 2008 - 09:13
Oom Adrie St.Willebr:
Hallo Dewi en Moniek -
05 Augustus 2008 - 09:47
Oom Adrie St.Willebr:
Hallo Lieve Dames
Ik heb gisteren al een reactie geplaatst op jullie bericht maar ben er niet zeker van dat het bij jullie is aangekomen daar er bij het verzenden op de computer een opmerking werd gemaakt die ik niet zo direct kon plaatsen.
Dewi en Moniek ik heb jullie belevenissen gelezen en er van genoten
Geniet er maar van zolang het nog kan maar pas wel goed op jezelf en elkaar!!
Volgende keer a.u.b een foto waarop jullie samen bijplaatsen indien mogelijk.Dan zien wij ook jou nieuw kapsel Dewi
Jullie belevenissen zijn door Moniek prachtig verwoord,een geboren schrijfster!!
Het ga jullie goed.
Tot Ziens. Groetjes van mij,tante Trieneke Kees Annelies en ook namens KIM. XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Oom Adrie -
05 Augustus 2008 - 09:51
Irene:
Hey Dewi, waar logeer je nu in Surabaya? Hotel Townsquare is ook erg goed en niet duur. -
05 Augustus 2008 - 10:46
Krisj:
Heey Dewi en Moniek! Leuk hoor al die dingen die jullie meemaken en jullie worden echt verwend door die chauffeurs en bediendes! Superluxe :D hahah. Veel plezier nog !
xxxx -
05 Augustus 2008 - 16:46
Elly:
Was ik maar voor een paar minuten een rustige
vlieg op locatie!
liefs, Elto
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
